16 december 2013

Vandaag was ik in Haren in het Behouden Huys.  Een afspraak met Ingrid. Ik voel me in Haren altijd goed op mijn gemak, en kan ook gemakkelijk over mezelf en wat er met me aan de hand is en gebeurt praten. De therapie van Ingrid is lichaamsgericht. Ze voelde al snel dat de spanningen die er in mijn lijf zitten slecht door mij zelf herkend en daarmee ook niet verwijderd worden.

We hebben het gehad over de situatie zoals die nu is en welke factoren daarbij een rol spe(e)l(d)en. Een jarenlange slechte verzorging van mijn eigen emoties (door mezelf), het ontstaan van de ziekte, en niet goed daarin mezelf emotioneel verzorgen, het negatieve ziekteverloop, het verlies van het contact met mijn jongste dochter, duidelijke fysieke hinder ondervinden van de ziekte nu.
Genoeg zaken om in een dip te raken, ook omdat het besef ontstaat dat de zaken wat betreft de ziekte onomkeerbaar lijken te zijn.
Het begint steeds duidelijker te worden dat ik geen grip meer heb op wat me overkomt, dat ik soms niet meer de regie heb over hoe met de ziekte om te gaan. De polyneuropathie is steeds nadrukkelijker aanwezig en de afleidingsmanoeuvres die voorheen nog wel werkten, lijken nu geen effect meer te hebben.
Deze situatie heeft wel het voordeel dat mijn emoties nu beter door mezelf herkend worden. Nu nog daar wat mee doen.
Morgen hebben we lotgenotencontact. Vroeg uit bed, dat betekent ook vroeg erin vanavond.
Gelukkig ben ik al bijna klaar met de voorbereidingen voor de kerstvakantie.