Tweede kerstdag.

De hele nacht regende het en het waaide hier ook nog als een gek, zodat ik regelmatig van de herrie wakker werd. Toen ik vanmorgen wakker werd regende het nog steeds en buiten is het hoofdzakelijk groen. Jammer voor de mensen die gaan skiën. Ik ben ook benieuwd of Daniek, een Nederlands meisje van 6 jaar, wel naar les kan. Ik heb namelijk het idee dat het zo’n 200 meter hoger niet regent maar sneeuwt. En ja ze moet naar het skigebied waar Sterre vorig jaar ook les gehad heeft, en de weg daar naar toe is als het gesneeuwd heeft niet te doen. Dat kan ik me nog al te goed herinneren.

Ik ontdekte vandaag ook dat het dakluik dat ik de afgelopen zomer weer waterdicht had gemaakt, nog een heel klein lekje heeft. Niet erg. De komende zomer maar repareren.

Wandelen wordt vandaag niks. Gelukkig heb ik genoeg bij me om te lezen. Wat mijn ziekte betreft ben ik positief, geen koorts meer gehad, nog een beetje moe, en de polyneuropathie is goed te doen. Als het zo blijft teken ik ervoor.

Nu ik dit allemaal tik gaat de regen hier over in sneeuw. Als het net zo veel gaat sneeuwen als het vannacht geregend heeft kunnen we hier onze lol nog op. Dan wordt het sneeuwruimen en paden maken. Nou ja, afwachten maar.

Vanmiddag werd ik door iemand aangesproken die me al wat langer kent, en die me vroeg hoe het met me gaat. Het eerste dat ik dacht was, daar gaan we weer. Het is zo verrekt lastig om te ontdekken wie echt geïnteresseerd is en wie de vraag als een beleefdheidsuiting stellen. Deze keer was het het eerste. Het technische verhaal ging me redelijk gemakkelijk af. Ik heb het al vaak genoeg moeten vertellen immers. Daarna werd het wat lastiger. Wat ik even niet had verwacht was dat me gevraagd werd hoe ik psycho/emotioneel op de been bleef.

27 december.

Het heeft behoorlijk gesneeuwd en gewaaid. De rits van de voortent zat vastgevroren, maar gelukkig bracht de föhn uitkomst. Ik begin profijt te krijgen van mijn verblijf op hoogte. Minder last van polyneuropathie. Nu gaan werken aan de conditie. Voorlopig niet skiën.

29 december.

Er ligt nu een behoorlijk pak sneeuw. Ik ben blij dat ik doorgezet heb door hier te blijven. Er is ondertussen ook een aantal oude bekenden aangekomen. Het trainen gaat goed. Ik kan behoorlijke stukken in flink tempo lopen en houd het meer dan een uur vol. Wat zwaardere belasting (klimmen) kost me te veel moeite. Daar begin ik dus even niet meer aan. Vandaag de sneeuwbar ingewijd.

31 december.

Vandaag is iedereen al vroeg bezig met de oudejaarsviering. Om half elf ging het eerste vuurwerk al af. Om twaalf uur ben ik gaan lopen. Ging heel goed. Toen ik anderhalf uur later terug kwam was iedereen al aan de oliebol … en bier. Voorlopig doe ik het maar even rustig aan. De dag is nog lang en ik wil graag het eind van de avond halen.

Het is trouwens roetkoud hier, -12 overdag, en aangezien we oudjaar buiten vieren de hele dag maar wat extra kleding aangetrokken. Wel heel erg gezellig trouwens. De vuurton alvast aangestoken en van allerlei mensen steken even aan voor een oliebol, een biertje of wat dan ook. Ik denk dat het een vreselijk geslaagd oudejaarsfeest gaat worden.

Zo en nu weer naar buiten.