Dit weekend verliep wat moeizaam.
Vrijdag voelde ik me ’s avonds niet helemaal top en ik had afgesproken de
volgende dag te gaan golfen. Ik ben vroeg naar bed gegaan en heb ook een
behoorlijk aantal uren slaap geconsumeerd. Deze slaap vond trouwens wel in
fasen plaats. Een paar keer ben ik wakker geworden vanwege hinder in
verschillende vormen van de polyneuropathie.
Zaterdag werd ik om ongeveer 9 uur
wakker. Er was niet veel te doen. Het weer was ronduit slecht, regen en harde
wind. Ik was een beetje in dubio of er van golfen die middag wel wat zou komen.
De buienradar gaf aan dat het ’s middags oké zou zijn, maar ik had er een hard
hoofd in. Om een uur of half elf was het probleem opgelost. Mijn golfpartner
stuurde me bericht dat ze half twee als
starttijd gereserveerd had. Een stok achter de deur dus, en misschien had ik
dat wel even nodig.
’s Middags was het droog, althans het
regende niet. De golfbaan had veel weg van een moeras. Desondanks toch
gespeeld, en niet eens onverdienstelijk. Dat geeft altijd wel een goed gevoel.
Nadat we nog even hebben nagepraat, op naar huis. De tank met energie was leeg
merkte ik. Verder dus niets meer gedaan. Koken was gemakkelijk, omdat ik dat al
eerder die week gedaan had. Wat een gemak zo’n magnetron.
Na het eten was ik zo moe dat ik
alvast op de bank ben gaan liggen, met in het achterhoofd de wedstrijd van
Barcelona tegen Athletic te gaan zien. Het liep alleen een beetje anders. Ik viel
in slaap en om een uur of elf was ik weer een beetje wakker. Niks van de
wedstrijd gezien. Ben snel verder gaan slapen, maar deze nacht verliep weer in
een aantal etappes.
De zondag laat opgestaan. Heerlijk in
bad gelegen. Daarna de badkamer schoonmaken. ’s Middags nog naar de golfbaan
gegaan om er toch even uit te zijn. Zo’n anderhalf uur wezen oefenen, daar na
doodop naar huis. Ik had totaal geen zin om te eten en ben eigenlijk erg moe.
Heb nu wel last van tintelingen, en m’n rug, gelukkig niet duizelig, maar wel
een beetje vaak stekende pijntjes in mijn onderbenen. Ik heb me voorgenomen
eens een tijdje bij te houden hoe vaak en waarvan ik steeds last heb. Volgens
mij zeg ik te vaak tegen mijn omgeving dat het wel goed gaat. Zo, en nu slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten