Voor ik met vakantie ga nog maar even
de stand van zaken vermelden.
De afgelopen 2 weken zijn er weer
veel dingen gebeurd. Iris was over uit de V.S. Kaj is bezig met verhuizen, waarbij
ik hulp bied, 3 keer naar Het Behouden Huys geweest en tussendoor ook nog
werken. Kost allemaal erg veel tijd en vooral veel energie. Oh ja ik ben ook
nog met een conditie trainingsprogramma begonnen. Bij dat laatste krijg ik wat
hulp van een bevriende fysiotherapeut. Het bleek dat ik niet de goede balans
tussen actie en rust kon vinden. Nu ik een tijdje bezig ben merk ik dat het met
de dag een stukje beter gaat.
Maar even punt voor punt.
Iris is een dag bij mij geweest. We hebben
veel gepraat met name over mijn gezondheid en de gevolgen voor de nabije en
misschien wat latere toekomst. Met name de vraag, hoe het gaat komen als ik
niet meer goed zelfstandig zou kunnen wonen. Ik heb geen antwoord en hoop dat
het nog erg lang gaat duren voor het zo ver is. We hebben het ook gehad over de
gevoelens die ik heb nu mijn jongste dochter niet meer bij me komt. Ik heb
aangegeven dat ik er geen invloed op heb, en dat de energie me ontbreekt om er
verder moeite voor te doen.
De verhuizing van Kaj en Anita gaat
in etappes. Ik bemoei me met het overbrengen van de spulletjes naar het nieuwe
huis. Morgen hopen we in één dag de laatste zaken te verhuizen. Het zijn
vermoeiende dagen, maar met het verstand op nul en de blik op oneindig gaat het
vlotter dan gedacht.
In Het Behouden Huys was de afgelopen
week een lotgenotencontact. De problemen waar de groepsleden voor staan zijn
heel herkenbaar. Bij Gerwin heb ik een goed gesprek gehad over verlies, het verdriet dat het veroorzaakt en de reactie
daarop. Dat laatste gaat steeds beter. Ingrid heeft de fysieke component van
mijn ziekte verder in kaart gebracht in
relatie met mijn ervaringen tot nu. We hebben het verder gehad over de
trainingsopbouw, de mogelijkheden en onmogelijkheden en mijn reactie daarop. Ik
krijg een steeds beter beeld van hoe het fysiek verder moet en wat ik daaraan
kan doen.
De nachten zijn nog steeds een
probleem. Ik kan gelukkig mijn temperatuur stabiel houden. De tintelingen in
armen en benen worden iets minder. Wel heb ik soms moeite mijn evenwicht
constant te houden. Een enkele keer heb ik last van spierkrampen (’s nachts).
De oorzaak van dit laatste is wat onzeker. Mijn motorische zenuwen zijn
namelijk tot heden buiten schot gebleven. Ik hoop dat dat zo zal blijven.
Morgen nog een dag helpen met
verhuizen en daarna vakantie.
Ik was van plan toch een paar dagen
te gaan skiën. Als er tenminste geen gekke dingen met mijn lijf gebeuren zoals
de laatste keer. Gelukkig heb ik nog geen voortekenen gehad van koortsaanvallen
en dergelijke, dus ik verwacht dat het gaat lukken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten