vrijdag 25 april 2014

Murphy's law.


Soms volgen vervelende zaken elkaar in rap tempo op. Zo ook de afgelopen periode. In een tijdsbestek van anderhalve week overleden drie mensen uit mijn omgeving. De eerst was een lid van de golfclub, die al een tijd prostaatkanker had. Het leek goed met hem te gaan, maar zo’n twee maanden geleden bleek dat het mis was. Op de dag dat hij begraven werd kreeg ik bericht dat de geluidsman van mijn voorlaatste band plotseling aan een hartstilstand was overleden. Afgelopen dinsdag was zijn begrafenis en daar hoorde ik dat de baas van mijn vroegere stamcafé de dag ervoor was overleden. Ook een hartstilstand. Ik hoop dat het nu voor een tijd even gebeurd is met mensen uit mijn omgeving die overlijden.

Met mijn gezondheid gaat het eigenlijk best goed. Relatief gezien natuurlijk. Geen overdreven last van de neuropathie en ook de koortsaanvallen blijven weg. Nu nog wat minder vermoeidheid en ik ben weer helemaal het heertje. Ondertussen blijf ik wel gewoon doorgaan met werken.

Deze week werd ik gevraagd om weer in een bandje te gaan, maar heb besloten dat niet te doen voorlopig. Zodra ik met pensioen ben wil ik even een tijdje helemaal geen verplichtingen en het lijkt me leuk om de plekken die ik in het verleden in de vakanties bezocht eens langs te gaan. Ook moet ik tijd uittrekken om onderhoud te plegen aan mijn ark. Schilderen en terras opknappen. Veel werk en ik wil dat in een rustig tempo doen.

De vakantie die vandaag begint ga ik deels naar Oostenrijk en voor de rest ga ik wat sportieve activiteiten doen. Mijn trainingsprogramma gaat goed. Ik merk dat ik langzamerhand weer meer conditie krijg. Als ik me trouwens vergelijk met niet zieke leeftijdsgenoten kan ik de conclusie trekken dat ik het stukken beter doe dan de gemiddelde man van mijn leeftijd. Eigenlijk dus niks aan de hand, maar ja ik wil graag nog wat meer.

Een dikke week geleden zou ik meedoen aan een experiment met een kwakzalverspraktijk. Ik was dubbel teleurgesteld toen ik, samen met mijn kompaan er achter kwam dat de hele boel volgeboekt was en dat er dus een groot aantal goedgelovigen in deze duurbetaalde flauwekul meegaan. Het goede nieuws is dat ik op de reservelijst sta voor eventuele volgende acties. Ik zie er nu al naar uit deze gebakken lucht verkopers een poets te bakken.

Wordt vervolgd.

maandag 14 april 2014

Al een tijdje stabiel.


De afgelopen periode was een rustige. Ik heb nauwelijks last gehad van mijn ziekte. De vermoeidheid, de tintelingen en de koorts blijven stabiel. Het wordt langzamerhand tijd om de zaken die ik met mijn hematoloog wil bespreken op een rijtje te zetten. En als ik daar aan denk zijn dat toch wel aardig wat dingen. Over ruim een maand is het zover, en zal ook weer gesproken worden over al of niet behandelen. Ik voel me goed, dus zal het cijfermateriaal duidelijkheid moeten geven.

Afgelopen week was er een bijeenkomst van de eerste lotgenotengroep. We hebben allemaal de behoefte zo nu en dan elkaar te ontmoeten en de stand van zaken te bespreken. Ik, en niet alleen ik, ervaar dit altijd als een feestje. We herkennen elkaars problemen feilloos en onmiddellijk. Er wordt trouwens ontzettend veel gelachen. Goed gevoel. Maar ja we kennen elkaar inmiddels van binnen en buiten.

De laatste week bezig geweest met een vorm van kwakzalverij, waarbij een omstreden apparaat ingezet wordt. Donderdag ga ik samen met een gepensioneerde wetenschapper me onderwerpen aan een test door dit wonderlijke apparaat. Over het hoe en wat wordt ik morgen geïnformeerd.

Ook morgen is de slotbijeenkomst van de contactgroep waar ik nu deel van uitmaak. Er is aangekondigd dat het anders zal gaan dan we gewend waren. Ik ben benieuwd. Of deze groep informeel nog door gaat is onzeker, en of ik daar wel mee door wil weet ik ook nog niet.

Ik ga wel in een andere zetting met wat lotgenoten verder. Minder frequent en in de avonduren. Wanneer dat start is onzeker.

Ik heb me opgegeven voor een golftoernooi om geld in te zamelen voor kika. Is pas eind juni trouwens.

Binnenkort ga ik weer naar Oostenrijk. Caravan krijgt een andere plaats. Ik heb er een week voor uitgetrokken, maar misschien blijf ik wel langer.

Wordt vervolgd.