Einde winterseizoen

Gister ben ik weer in Nederland terug gekomen. Wel iets eerder dan de bedoeling was, maar eigenlijk was ik al van plan om niet veel langer te blijven. De aanleiding om iets eerder naar huis te gaan is een negatieve. Het gaat even wat minder goed met me, fysiek gezien. De klachten, ik benoem ze niet, aangezien ze volgens mij niet bij Waldenström horen, begonnen zo’n drie weken geleden. Ze gingen na een ruime week weer weg, maar afgelopen week begon de boel weer. Aangezien ik niet zo’n behoefte heb aan artsen in het buitenland dus maar besloten om eerder naar huis te gaan. Ik denk dat dat een goed besluit is, omdat ik nu in een snel tempo meer last begin te krijgen. Maandag zit ik eerst bij mijn huisarts, en dan maar verder zien. Tot die tijd probeer ik met wat koortswerende middelen en pijnstillers maar wat door te modderen.

Door dit gedoe zou de indruk kunnen ontstaan dat ik het in Oostenrijk niet fijn gehad zou hebben. Het tegendeel is waar. Ik ben eigenlijk met pijn in het hart vertrokken, maar ja, als je gezondheid het (even?) begeeft is er niet veel keus.

Het was heerlijk om zo laat in het seizoen nog in de sneeuw te banjeren. Afgelopen donderdag hebben we met elkaar afscheid genomen van skiseizoen 2015/2016. Wel heel gek, van ’s morgens 10 tot ’s middags 3 uur in de sneeuw en daarna bij + 25 graden op de camping.

Bij leven en welzijn wordt dit een jaarlijks terugkerende invulling van de winter en start van het voorjaar.

Tot slot. Over het verloop van wat er nu met me aan de hand is zal ik op dit blog geen mededelingen doen, behalve als er een connectie is met Waldenström, al zal ik wel aangeven t.z.t. of er al dan niet iets ernstigs aan de hand is/was.

O ja, bijna vergeten. Naar aanleiding van een van mijn eerdere epistels, waarin ik me kennelijk afgezet zou hebben tegen alternatieve zaken, kreeg ik een mailtje waarin me de huid werd vol gescholden. Deze figuur heeft blijkbaar niet begrepen wat ik schreef. Deze zaken zullen sommige mensen een goed gevoel geven, waar ik absoluut niet aan wil komen, maar zodra je er mee geconfronteerd wordt en er worden allerlei onzinnige uitspraken en claims  gedaan die zogenaamd gezondheidsbevorderend zouden zijn, gaan bij mij de alarmbellen rinkelen. Dat dit laatste niet bij iedereen gebeurt is duidelijk. Het mailtje beschouw ik daarom maar als een uiting van cognitieve dissonantie.